Muzykoterapia

MUZYKOTERAPIA

Zabawa dźwiękami, instrumentami, głosem, gestami i ruchem to definicja muzykoterapii prowadzonej w Zespole Szkół nr 4 im. Janusza Korczaka w Lublinie.

Dziecko poprzez zajęcia muzyczne jest bardziej radosne, szczęśliwe, zintegrowane z grupą rówieśniczą, zrelaksowane. Te i inne ważne atuty odnajdują terapeuci podczas swojej pracy z uczniami. Wielorakość metod i środków pozwala im poprzez zabawę wydobyć, rozwinąć i kształtować poprawne postawy podczas wykonywania dowolnego ruchu czy słuchania muzyki.

Aktualnie obowiązująca definicja zaproponowana przez Światową Federację Muzykoterapii brzmi następująco: Muzykoterapia jest wykorzystaniem muzyki i/lub jej elementów (dźwięk, rytm, melodia i harmonia) przez  muzykoterapeutę i pacjenta/klienta lub grupę w procesie zaprojektowanym dla i/lub ułatwiania komunikacji, uczenia się, mobilizacji, ekspresji, koncentracji fizycznej, emocjonalnej, intelektualnej i poznawczej w celu rozwoju   wewnętrznego potencjału oraz rozwoju lub odbudowy funkcji jednostki tak, aby mogła ona  osiągać lepszą integrację intra i interpersonalną a w konsekwencji lepszą jakość życia.

Z zacytowanej definicji wynika, że muzykoterapia jest metodą wspomagającą leczenie i  humanizującą lecznictwo.

Muzykoterapia, jako forma psychoterapii wykorzystująca muzykę, posługuje się jej elementami. Tak więc o sposobie jej oddziaływania na człowieka decyduje rytm, melodia,  harmonia, dynamika, artykulacja, agogika, kolorystyka dźwięku oraz aparat wykonawczy.

Receptywna i aktywna muzykoterapia jest powszechnie stosowana jako terapia wspomagająca dzieci z różnego rodzaju niepełnosprawnościami.  Podczas zajęć uczniowie rozwijają swoje umiejętności, grając na instrumentach perkusyjnych od początku swojej edukacji.  Zajęcia rytmiczne dają natomiast poczucie bezpieczeństwa i pozwalają kontynuować prowadzoną w przedszkolach terapię. Starsi uczniowie grają na gitarze, pianinie, śpiewają i przygotowują wiele uroczystości i imprez odbywających się na terenie szkoły i poza nią.